این کار می‌کنه
کمپین #پرنده_مهسا به یاد قربانیان، آسیب‌دیدگان و زندانیان
در سومین سالگرد قتل مهسا (ژینا) امینی و خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی؛ به یاد قربانیان و با مرور دستاوردها و آرزوهایی که برای فردای ایران داریم، یک اوریگامی* کاغذی می‌سازیم.
*«اوریگامی» هنر ساخت شکل‌ها با تا کردن کاغذ است.
سومین سالگرد جنبش «زن زندگی آزادی»
خیزش انقلابی «زن زندگی آزادی» نقطه عطفی در تاریخ ایران شد. بیش از ۶۵۰ قربانی، حدود هزار آسیب دیده چشمی، هزاران مجروح و ده‌ها هزار زندانی که صدها تن از آنان همچنان در زندان‌های جمهوری اسلامی به سر می‌برند، در کنار میلیون‌ها ایرانی آزادی‌خواه، چهره ایران را برای همیشه تغییر دادند.
حالا پس از سه سال هنوز یکی از سرکوب‌گرترین نظام‌های دیکتاتوری جهان بر سرنوشت ایران حاکم است. زندان‌های جمهوری اسلامی همچنان مملو از مردان و زنان آزاده‌ای است که پایه‌های دیکتاتوری را به لرزه در می‌آورند. خانواده‌های دادخواه نام و یاد قربانیان جنبش مهسا، آبان خونین ۱۳۹۸، هواپیمای اوکراینی و تمام جنایت‌های نظام را زنده نگه داشته‌اند. مبارزه همچنان ادامه دارد.
در طول ۴۷ سال گذشته هزاران ایرانی برای تحقق آرزوهایی قربانی شدند که رویای همه ما است. امروز و به بهای خون جوانان وطن یکی از این آرزوها دست یافتنی‌تر شده است؛ آزادی پوشش.
کمپین #پرنده_مهسا
کمپین «پرنده مهسا» ایده‌ای برای یادبود تاب‌آوری و امید دسته‌جمعی ما در سومین سالگرد جنبش زن، زندگی، آزادی است. با الهام از داستان «ساداکو و هزار درنای کاغذی» و برای یادآوری نام قربانیان، زندانیان و آرزوهایی که آنها و تمام ما برای فردای ایران آزاد داریم، هر کدام یک اوریگامی کاغذی می‌سازیم.
در مرحله نخست، ما در ایران اینترنشنال هزار درنای کاغذی ساختیم و نام آنها را «پرنده مهسا» گذاشتیم. سپس، روی بال هر پرنده مهسا نام یکی از قربانیان، زندانیان و آرزوهایی که هرکدام برای آینده ایران داشتند را نوشتیم؛ آرزوهایی که از پیام‌های منتشر شده توسط آنها در شبکه‌های اجتماعی پیش از قتل یا بازداشت‌شان گردآوری کرده بودیم.
در مرحله سوم، پرنده‌های مهسا را در یک چیدمان کنار هم قرار دادیم تا در اتحاد با هم شعار مترقی «زن زندگی آزادی» را تشکیل دهند؛ شعاری که به یادمان می‌آورد در کنار هم چه مسیری را پیمودیم و چه هدفی برای آینده وطن داریم.
حالا نوبت شما است!
کمپین #پرنده_مهسا با مشارکت شما «کار می‌کنه». بیایید با ساخت یک اوریگامی کاغذی و مرور نام‌ها و آرزوها به هم نشان دهیم که یاد جان‌باختگان و زندانیان و آرزوهای ناتمام‌شان همچنان در دل ما جاری است.
بساز، بنویس، به اشتراک بگذار
شما هم می‌توانید با ساخت یک اوریگامی کاغذی به کمپین #پرنده_مهسا بپیوندید. ما آموزش مرحله‌به‌مرحله ساخت اوریگامی‌های کاغذی «پرنده مهسا»، «قایق کیان» و «قلب ایران» را برای شما آماده کرده‌ایم.
در هر کجای ایران یا هر جای جهان هستید، می‌توانید در این کمپین شرکت کنید.
نام، آرزو یا پیامی که دوست دارید را روی بال آن بنویسید، در جایی که برایتان عزیز است از آن عکس یا فیلم بگیرید* و با هشتگ #پرنده_مهسا در شبکه‌های اجتماعی منتشر کنید و یا از طریق تلگرام و واتس‌اپ برای ما ارسال کنید.
۴۴۷۸۳۰۰۰۷۰۰۰+
*هرگز برای تهیه فیلم و عکس امنیت خود را به خطر نیندازید.
اوریگامی خودت را بساز
«تک تک این قلب‌های کاغذی امیدی هستند برای داشتن ایرانی آباد پاینده ایران، پاینده ایرانی»
«این ترس و سکوت و نیومدن ماست که باعث میشه اونا این کارهارو بکنن. اگر قرار بود چیزی بهتر بشه، توی ۴۷ سال می‌شد. اگر همه با هم باشیم، این قصه تموم میشه و این تمامش بستگی به ما داره.»
«من یک راننده اتوبوس هستم. این پرنده اوریگامی رو درست کردم با یاد و خاطره همه جاویدنامان وطن؛ به‌خصوص مهسا ژینا امینی. امیدوارم همکارای من هم با این کار، یاد و خاطره جاویدنامان‌رو زنده کنن.»
«با یاد همه آنانی که کنار ما نیستند و با یاد دیگرانی که در سلول‌های مخوف حکومت آخوندی گرفتار هستند. خطاب به همه ستمگران و دیکتاتور اعظم خامنه‌ای: «عشق را هرکسی مدفون کرد؛ عشق نشد مدفون، بلکه خود مدفون کرد.»
«مهسا جان راهت ادامه دارد. یادت هرگز از دل‌هایمان نمی‌رود. روحت در آسمان‌ها همراه ماست. روح کیان و همه کسانی که دیکتاتور آنها را از میان برد.»
«تهران؛ شهرزیبا. در مقابل خانه حمیدرضا روحی. به یاد تمام جاویدنامان راه آزادی. پیروزی نزدیک است. زن زندگی آزادی»
«به یاد کیان عزیزمان، به امید اینکه ایران را از شر این ملعون‌ها آزاد کنیم. پاینده ایران. جاوید شاه ایران.»
«زن زندگی آزادی، به یاد مهسا امینی، به یاد کیان پیرفلک. به یاد مهرشاد شهیدی، به یاد اولین و مظلوم‌ترین سربه‌داران، محسن شکاری و سید محمد حسینی. به یاد آقا ماشالاه کرمی و پسر عزیزش، به یاد سارینا، به یاد سنگ قبرهای شکسته، به یاد اعدام شده‌های دهه ۶۰، به یاد کشته شده‌های این ۴۷ سال. به یاد ابوالفضل امیرعطایی، سیاوش محمودی، به یاد یک دنیا شجاعت. ما هستیم؛ بیدار، هوشیار و دادخواه همه آنها و عمری که رفته بر باد.»
«ما همه آماده هستیم. تا برای آخرین بار، این رژیم غارتگر و آخوندی‌رو از مملکتمون بندازیم بیرون. خواهش می‌کنم همه همکاری کنن که این آخرین بار باشه. همه آماده‌ایم.»
«به نام خداوند رنگین کمان. به نام مهسا. به نام نیکا. به نام سارینا. به نام مجیدرضا رهنورد. به نام محسن شکاری. به نام تمام کشته شده‌های اعتراضات ۱۴۰۱. فراموش نمی‌کنیم.
آنها در قلب ما جای دارند. خامنه‌ای به پایان سلام کن.»
«درود هموطن. قایق کیان. به زودی جشن ملی آزادی.
الان این قایق کار می‌کنه. این قایق مهسا و کیانه.»
«برای آزادی ایران، برای آبادی ایران، تا آخرین نفس برای نجات ایرانمون از چنگال دژخیمان جمهوری اسلامی می‌جنگیم.»
«به نام مهسا، که نامت آغاز راه آزادیست. به نام مهسا، به نام نیکا و به نام حمیدرضا و کیان، حدیث و خداوند رنگین‌کمان. به نام جاویدنامانی که در آسمان‌های ایران ستاره‌های جاویدند. برای آزادی»
«به نام خداوند رنگین‌کمان. به نام کیان. ما قایقی ساخته‌ایم به نام او تا بگوییم رویاهایش هنوز زنده‌اند. این قایق نماد نسلی‌ست که با یاد کیان برای آزادی و آینده‌ای روشن می‌جنگد.»
«با سلام. خواستم بگم که در این همایش هستم. بلد نیستم از این قوها درست کنم، بلد هم نیستم برم تو اون سایبری‌ای که دادین، ولی خواستم بگم ما هم هستیم.»
«به یاد مهسا امینی، همیشه یادش در خاطره‌ها می‌مونه. به امید ایرانی آزاد. جاوید شاه»
«به یاد محمد جامه بزرگ و علیرضا حسینی.
همچنین با یاد محسن شکاری که در سوم مهر ۱۴۰۱ به‌دست این رژیم بازداشت شد و اما هرگز به خانه بازنگشت. یادتان جاوید و پاینده ایران.»
«برای آزادی، برای ایران. برای عمری که بر باد رفت. برای آرزوهایی که بهش نرسیدیم. برای جوانی‌‌‌‌ای که نکردیم.
برای آرزوهای بچه‌هامون. زنده باد ایران، زنده باد آزادی.»
«به امید پیروزی مردم ایران و نابودی جمهوری اسلامی و برگشت رضاشاه دوم ایران به مملکت خودش»
«زن، زندگی، آزادی. جاوید شاه»
«این پرنده‌ها رو درست کردم و آرزوهام رو روش نوشتم. این پرنده‌ها رو به یاد نیکا، مهسا، سارینا، کیان، مجیدرضا... به نام همه جاویدنامان وطن و همه اونهایی که با شجاعت آزادی رو فریاد زدن.»
«برای آزادی ایران، راهتون تا ابد پایدار»
«بدون شرح»
«زن، زندگی، آزادی. #نه_به_جمهوری_اسلامی»
«برای زن، زندگی، آزادی»
«برای کیان پیر فلک. آینده بچه‌های ایران.
این کار می‌کنه!»
ساداکو و هزار درنای کاغذی
«ساداکو ساساکی» دختر بچه‌ای ژاپنی بود که در زمان بمباران اتمی هیروشیما تنها دو سال داشت. او ده سال بعد دچار بیماری سرطان خون ناشی از عوارض تشعشعات هسته‌ای شد.
ساداکو با الهام از یک افسانه قدیمی ژاپنی باور داشت اگر هزار درنای کاغذی بسازد، آرزویش برای بهبود و صلح در جهان محقق می‌شود. با همین باور او در بیمارستان شروع به ساخت درناهای کاغذی کرد، هرچند پیش از ساخت تمام درناها درگذشت. پس از مرگ ساداکو، هم‌کلاسی‌ها و دوستانش کار ناتمام او را ادامه دادند.
از آن زمان، درنای کاغذی به نماد جهانی صلح، امید و یادبود قربانیان تبدیل شد.
این کار می‌کنه
Built with Shorthand